انواع بند انگشت فرمان

Knuckle نقطه اتصال بین چرخ و سیستم تعلیق خودرو، توپی ها، بلبرینگ ها، کالیپرها، پایه ها و بازوهای کنترل است.

یک بند انگشت را می توان به روش های مختلفی برای سیستم تعلیق جلو و عقب نصب کرد.
از ویژگی های بند فرمان این است که باید تا حد امکان انعطاف ناپذیر و سبک باشد.
طراحی بند انگشت به طراحی زیر مجموعه ترمز تعلیق و فرمان خودروی خاص بستگی دارد و از این رو انعطاف پذیری را برای بهینه سازی آن از نظر وزن و دوام می دهد.
عملکردهای بند فرمان از وزن عمودی وسیله نقلیه پشتیبانی می کند توپی چرخ را سوار می کند و مجموعه بلبرینگ به بازوی فرمان اجازه می دهد تا چرخ جلو را بچرخاند و کالیپر ترمز را برای سیستم های ترمز دیسکی بچرخاند.

بند انگشت فرمانرا می توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد. یکی با توپی و دیگری با یک دوک ارائه می شود. بخش دوک بند فرمان جایی است که بلبرینگ چرخ و اجزای ترمز نصب شده است. دوک از آن اجزا پشتیبانی می کند و به چرخ اجازه می دهد تا بچرخد. روی یاتاقان چرخ. معمولاً از دوک بر روی چرخ‌های بدون محرک استفاده می‌شود، اما برخی هستند که دوک توخالی است و شافت CV از طریق یاتاقان‌ها امتداد می‌یابد و مجموعه توپی همچنان روی دوک قرار دارد، فلنج محرکی وجود دارد که به آن پیچ می‌شود. توپی قسمت توخالی بند است که در نصب یاتاقان که چرخ را نگه می‌دارد جایگزین دوک می‌شود. در سیستم تعلیق، بند فرمان بدون دوک است، بلکه دارای یک توپی است که یاتاقان‌ها و شافت آن به آن متصل شده است. مکانیزم محرک برای نصب یاتاقان‌هایی که چرخ را نگه می‌دارند، یا سوراخ‌هایی در توپی برای پیچ کردن فلنج یاتاقان وجود دارد یا یاتاقان را در توپی بند انگشتی با حلقه محکم نصب می‌کند.